‘Ik wil graag andere vluchtelingen helpen’

“Drie jaar geleden ben ik vanwege religieuze problemen uit Pakistan gevlucht. In het begin had ik nog geen idee wat ik in Nederland moest gaan doen. Ik had in Pakistan bedrijfseconomie gestudeerd en twee jaar als docent op een basisschool gewerkt, maar hier moest ik weer vanaf nul beginnen. Wel had ik één duidelijk doel: zo snel mogelijk meedoen in de Nederlandse maatschappij. Mijn zoon – toen zeven jaar – was nog in Pakistan. Voordat hij via gezinshereniging naar Nederland zou komen, wilde ik de taal leren en starten met mijn integratie.

NT2-les

Binnen twee maanden kreeg ik mijn verblijfsvergunning en begon ik met een NT2-cursus op de Vrije Universiteit in Amsterdam. Die cursus was intensief, en Nederlands is een moeilijke taal. Het was lastig dat ik nog in azc Amsterdam woonde waar ik geen privacy en ook geen laptop had. Daarom deed ik mijn huiswerk vaak op de universiteit en kwam ik laat thuis. Na een jaar haalde ik mijn diploma Nederlands op niveau B2+. Mijn zoon kwam in mei 2019 naar Nederland en in juli kregen we een eigen huis in Amsterdam. Ik was zó blij om hem weer te zien!

Soft skills

Na mijn cursus Nederlands heb ik in 2019 soft skills trainingen gevolgd bij het COA, New Dutch Connections en Netwerkpro. Daarin leerde ik meer over de Nederlandse arbeidsmarkt: de werkcultuur, netwerken, solliciteren, jezelf presenteren. Via New Dutch Connections en Netwerkpro kreeg ik een buddy en werd ik aan organisaties gekoppeld om te netwerken.

Zelf coachen

Via mijn netwerk deed ik in 2020 als budgetcoach twee maanden vrijwilligerswerk bij VluchtelingenWerk Nederland. En daarna kreeg ik de kans om een leerwerktraject van zeven maanden te doen bij Refugee Company. Als assistentcoach hielp ik andere nieuwkomers. Ik deed de administratie, zocht dingen uit voor trainees, gaf soft skills training en Nederlandse les. Daarnaast heb ik een paar trainees geholpen met netwerken en aan een buddy gekoppeld. Netwerken vind ik belangrijk. Dat zouden alle nieuwkomers moeten doen, want het is dé manier om aan een baan te komen.

Rolmodel

Ik had ook nog steeds goed contact met mijn trainers. Op hun verzoek ging ik toen al af en toe naar azc Amsterdam om mijn ervaringen met statushouders te delen. Mijn trainers wisten dat ik de opleiding Social Work wilde doen en dat ik graag andere vluchtelingen wilde helpen. Ik had bovendien gezegd: ‘Als ik jullie ergens mee kan helpen, doe ik dat graag!’ In de zomer van 2020 werd ik gebeld door het COA met de vraag: ‘Wil jij rolmodel worden in ons nieuwe project?’

Verhaal delen

Als rolmodel vertel ik het verhaal over mijn integratie aan statushouders die nog in een azc wonen. Tot nu toe was ik drie keer te gast, één keer bij een soft skills training en twee keer bij de training ‘Kennis van de Nederlandse Maatschappij’. Dat was leuk en goed om te doen. Een van de deelnemers startte daarna meteen met een NT2-cursus op de universiteit. Dat vond ik zo leuk om te horen. Als ik één iemand kan helpen, word ik daar al blij van.

Betaalde werkplek

In maart dit jaar heb ik mij aangemeld voor de opleiding Social Work. Ik vond het lastig om uit te zoeken wat ik nou echt wilde. Ik heb in Pakistan economie gestudeerd omdat mijn familie die studie voor mij uitkoos. Tijdens de trainingen in Nederland kwam ik erachter dat sociaal werk beter bij me past. Voor de opleiding Social Work had ik een betaalde werkplek nodig en die vond ik bij Refugee Talent Hub. In september begin ik met mijn opleiding en baan. Dan word ik dus ook financieel zelfstandig.

Zoon helpen

De Nederlandse taal heeft mij enorm geholpen om dit te bereiken. Als je de taal spreekt, is alles makkelijker. Na mijn NT2-cursus kon ik met iedereen Nederlands praten en alle brieven die ik kreeg zelf lezen. Het hielp mij ook tijdens het netwerken met bedrijven; ik heb zelfs in het Nederlands gepitcht. Het was ook fijn dat ik in coronatijd mijn zoon kon helpen met zijn huiswerk toen de scholen dicht waren.

Twee vrouwen

Als ik kijk naar wie ik was in Pakistan en wie ik ben in Nederland, zie ik twee verschillende vrouwen. In Pakistan hebben vrouwen niet dezelfde rechten als mannen. In Nederland mag ik zelf beslissingen nemen en daar word ik heel blij van. Ik kan hier ook vrij communiceren met de Ahmadi Moslim Gemeenschap waar ik lid van ben, wat in Pakistan ondenkbaar was. In de drie jaar dat ik hier ben, heb ik veel gedaan aan mijn integratie en nooit stil gezeten. Ik kan echt zeggen dat ik daar trots op ben.”